HISTORIA SZKOŁY
Na początku lat 80 ubiegłego stulecia do świdwińskich szkół podstawowych zbliżał się kolejny wyż demograficzny. Istniejące w mieście placówki oświatowe nie były w stanie sprostać nadchodzącym potrzebom. W 1981r. po długotrwałych staraniach władz miasta zapadła decyzja o budowie w mieście nowej szkoły podstawowej. Rozpoczął ją w październiku 1982r. Kombinat Budowlany w Kołobrzegu.
Kilka miesięcy wcześniej podczas dożynek w Przybysławiu świdwińscy kombatanci wraz z Zarządem Miejsko-Gminnym ZboWiD zaproponowali, aby na ziemi koszalińskiej wybudować pomnik sławiący czyn osadników wojskowych, którzy po II wojnie światowej zagospodarowali te ziemie, zbudowali na nich podstawy polskości. W grudniu 1982r. zapadła decyzja władz wojewódzkich, iż pomnikiem sławiącym czyn osadników wojskowych będzie nowa świdwińska szkoła „czwórka”. Powołano Społeczny Komitet Budowy Szkoły Pomnika, w skład którego weszli Eugeniusz Jakubaszek, Stefan Kobojek, Stanisław Śliwa, Leopold Ostrowski, Józef Pietraszek i wielu innych przedstawicieli władz, instytucji i organizacji. Wystosowano apel do społeczeństwa o wsparcie finansowe świdwińskiej budowy.
Historia szkoły rozpoczęła się od sławnych wtorkowych narad ekip budowlanych z Naczelnikiem Miasta i Gminy Józefem Pietraszkiem, i przyszłym Dyrektorem Henrykiem Klamanem, którzy monitorowali przebieg prac i gromadzili sprzęt na wyposażenie szkoły. 19 sierpnia 1985 roku po zakończeniu budowy odbyło się pierwsze historyczne posiedzenie Rady Pedagogicznej, na którym określono zadania w związku z uruchomieniem szkoły i planowaną wojewódzką inauguracją roku szkolnego. Od tego dnia nauczyciele, wojsko, pracownicy obsługi i rodzice przystąpili do prac porządkowych i urządzania sal lekcyjnych.
3 września 1985 roku odbyła się wzorowo przygotowana uroczystość, a uczniowie miasta Świdwina z klas 3 – 8 dotychczasowego obwodu SP nr 1 otrzymali do użytku obszerną, nowoczesną placówkę oświatową.
Przez pierwszy rok funkcjonowania, budowaliśmy system wartości, które zamierzaliśmy kształtować wśród uczniów, przygotowywaliśmy się do uroczystości nadania imienia, wręczenia sztandaru i otwarcia Izby Pamięci.
Po spełnieniu przez nas wszystkich, koniecznych warunków w zakresie pracy wychowawczej 11 października 1986 roku otrzymaliśmy imię Osadników Wojskowych, sztandar, została otwarta Izba Pamięci Osadnictwa Wojskowego na Pomorzu i zorganizowaliśmy pierwszy Ogólnopolski Zlot Osadników Wojskowych. (Warto podkreślić, że z inicjatywy świdwińskich kombatantów SP nr 4 była jednocześnie pomnikiem sławiącym czyn osadników na ziemiach Zachodnich i Północnych. Utrzymywali oni stały kontakt z młodzieżą, wzbogacali zbiory naszej izby, współorganizowali wycieczki do miejsc pamięci na Wale Pomorskim i w Kotle Świdwińskim, dzięki czemu mogliśmy realizować żywe lekcje historii.
W kolejnych latach czwórka tętniła życiem. Wiele działań inspirował jej pierwszy Dyrektor p. H. Klaman. Obejmując tę funkcję konsekwentnie dążył do tego, aby szkoła osiągnęła jak najwyższy poziom dydaktyki, wychowania i opieki uznając je za jednakowo ważne. Skutecznie motywował nauczycieli do lepszej pracy. Dbał o dobre relacje z rodzicami. Stale zabiegał o nowoczesne wyposażenie szkoły i poprawę jej funkcjonalności. Prowadził bardzo dobrą, dalekowzroczną politykę kadrową. Systematycznie analizował perspektywy rozwojowe placówki. Nawiązał współpracę ze szkołami w Niemczech i Danii, pozyskiwał sponsorów wśród świdwińskich zakładów pracy, aby zaspokoić rosnące potrzeby. Decyzje Dyrektora akceptowała Rada Pedagogiczna, a w realizacji ambitnych celów wspierały panie Wicedyrektorki: M. Śpionek i T. Szołdra. Obie były wzorem pracowitości, taktu i profesjonalizmu. Z sercem i zaangażowaniem wypełniały zadania szkoły. Przekazały nam wiele swoich doświadczeń i umiejętności.
Mając jasno sprecyzowane zadania nauczyciele wykorzystywali bardzo dobrą bazę szkoły, prowadzili liczne koła przedmiotowe i zainteresowań, organizowali cykliczne konkursy, imprezy i zawody sportowe. Uczniowie mogli korzystać z bogatej oferty zajęć pozalekcyjnych, pracować w organizacjach: ZHP, SKO, SKKT, LOP, TPPR, PCK, LOK, SU, Spółdzielnia Uczniowska „Promyk”, Klub „Wiewiórka”, Uczniowski Klub Sportowy, które uczyły zdrowej rywalizacji, wrażliwości, tolerancji i rozumienia potrzeb drugiego człowieka.
Rokrocznie organizowaliśmy obchody Miesiąca Kultury Zdrowotnej, M-ca Pamięci Narodowej, Turnieje Wiedzowo-Sprawnościowe o Puchar Dyrektora Szkoły, Dni Kultury Książki i Prasy, Dni Olimpijczyka, a także Andrzejki, Mikołajki, zabawy noworoczne, Dzień Kobiet, Święto Wiosny i inne.
11 listopada 1988 roku obchodziliśmy 70 rocznicę odzyskania niepodległości. W związku z przemianami ustrojowymi w naszym kraju dokonaliśmy zmian w kalendarzu imprez szkolnych, a w salach lekcyjnych umieściliśmy nowe godło, którym był Piastowski Orzeł z Koroną.
14 listopada 1989 roku odbyło się w naszej szkole uroczyste podsumowanie wojewódzkiego konkursu na najlepiej urządzoną Izbę Pamięci, w którym zdobyliśmy pierwsze miejsce i gościliśmy Kuratora Oświaty i Wychowania Marka Statkiewicza oraz ówczesnych Inspektorów Oświaty Edwarda Wójcika i Pawła Pińczuka. Nasi uczniowie zaprezentowali formy pracy związane z patronem szkoły, pokazali jak uczą się szanować tradycje. Od 1 września 1990 roku dokonane zostały zmiany w obwodach szkół podstawowych naszego miasta i naukę w czwórce rozpoczęli uczniowie klas pierwszych i drugich. Byliśmy więc pełną szkołą podstawową z 48 oddziałami klas I – VIII i specjalnych. W tym roku zatrudnialiśmy 65 nauczycieli, lekcje kończyliśmy o 16.15, liczyliśmy 1311-ro uczniów. Członkami Rady Pedagogicznej zostali nowi nauczyciele nauczania początkowego, których zawsze ceniliśmy za umiejętności pedagogiczne i osiągane efekty pracy. Wiedzieliśmy, że dzięki nim nasi uczniowie będą bardzo dobrze przygotowani do dalszej edukacji. Nasze grono powiększyli też księża i katecheci, a lekcje religii powróciły do szkoły. W tym okresie w celu uatrakcyjnienia oferty szkoły realizowany był przez rodziców: Edwarda Jakubowskiego, Tadeusza Górskiego i Wincentego Niedzina projekt budowy przy szkole krytej pływalni. Podjęli oni szeroko zakrojone działania, aby zrealizować ten ambitny cel, ale go nie sfinalizowali, gdyż to samo zadanie zaczęły realizować władze miasta.
Od stycznia 1992 roku uzyskaliśmy pełną samodzielność finansową, co pozwoliło na większą swobodę w planowaniu wydatków i wyzwoliło inicjatywy gospodarczo-finansowe wśród pracowników. W tym czasie przeprowadziliśmy niezbędne remonty, zakupiliśmy pierwszy komputer, magnetowidy i odtwarzacze video.
Staraliśmy się zapewnić uczniom nowoczesne warunki nauki. Nad wdrożeniem nowych form pracy z wielkim zaangażowaniem czuwał W. Śpionek, który uczył nas obsługiwania urządzeń, pokazał możliwości ich zastosowania na lekcjach i zapoczątkował tworzenie szkolnej videoteki.
W kolejnych latach w trosce o prawidłowy wszechstronny i rozwój młodzieży realizowaliśmy programy profilaktyczne i psychoedukacyjne oraz w szerokim zakresie promowaliśmy zdrowie. Nasze działania zostały docenione przez Pomorskie Konsorcjum Zdrowia, które przyjęło nas do elitarnego Klubu Szkół Promujących Zdrowie i wsparło finansowo nasze działania.
Od 1 stycznia 1994 roku staliśmy się szkołą samorządową. Wiązaliśmy z tym faktem nadzieję na radykalną poprawę warunków pracy i nauki. Ponieważ eksploatacja budynku przez kolejne roczniki wyżu, praca na dwie zmiany, duża liczba uczniów wymuszały konieczność przeznaczania dużych środków na bieżące remonty bazy, naprawy sprzętu, zakupy środków dydaktycznych, wyposażenia sal lekcyjnych itp.
Pierwsze lata pozwoliły sądzić, że będzie lepiej. Szkoła została oddłużona, a wszelkie zobowiązania finansowe były realizowane na bieżąco. Możliwe stały się remonty, zakupy pomocy dydaktycznych, finansowanie dokształcania nauczycieli i przyznanie najlepszym z nich dodatków motywacyjnych.
Dość szybko okazało się jednak, że subwencja i dotacje celowe nie pokrywają w pełni potrzeb oświaty. Samorząd Gminny musi w znaczący sposób wspierać funkcjonowanie szkół. W warunkach Świdwina (co chcielibyśmy podkreślić) mimo dobrej woli i zrozumienia naszych problemów przez organ prowadzący poprzednich i obecnego p. Burmistrza było to i jest bardzo trudne zadanie.
Mimo tej sytuacji staraliśmy się zawsze zapewnić naszym uczniom najlepsze z możliwych warunki nauczania, wychowania i opieki. Dbaliśmy o ich rozwój. Prowadziliśmy zespoły wyrównawcze, gimnastykę korekcyjną, zapewnialiśmy potrzebującym pomoc materialną i opiekę pedagogiczno – psychologiczną.
W czerwcu 1996 roku aktywnie włączyliśmy się w obchody 700-lecia naszego miasta, a 14 września tegoż roku uroczyście świętowaliśmy 10-lecie szkoły i II Wojewódzki Zlot Osadników Wojskowych. Kolejny raz prawdziwymi przyjaciółmi szkoły okazali się kombatanci: p. Bogdan Rydzio, Albin Wojciechowicz, Jadwiga Maśnik i wielu innych wspierających naszą pracę wychowawczą.
W roku szkolnym 1997/98 rozpoczęły się przygotowania do reformy systemu edukacji, opracowana została nowa sieć szkół w mieście.
W maju 1998 roku w ramach reformy przeprowadziliśmy pierwsze, próbne badanie kompetencji uczniów klas VII. W czerwcu 1998 roku z funkcji Dyrektora ustąpił H. Klaman, na emeryturę odeszła Wicedyrektor T. Szołdra, a nowym Dyrektorem został p. P. Pińczuk. Obejmując tę funkcję postanowił utrzymać wysoką pozycję szkoły w województwie, uczynić ją nowoczesną, funkcjonalną i otwartą na środowisko. Podjął działania usprawniające zarządzanie tworząc wewnętrzną sieć komputerową. Umożliwił nauczycielom i uczniom powszechny dostęp do Internetu. Zainicjował komputeryzację biblioteki szkolnej. Wykorzystując pomoc MEN i S unowocześnił dwie pracownie komputerowe. Dzięki ambicji i uporowi pozyskał sponsorów i środki na malowanie wszystkich sal lekcyjnych i holi szkolnych oraz odnowienie elewacji Rotundy i ścian frontowych z charakterystycznymi dla szkoły malowidłami. Dokonał modernizacji bazy szkoły, uruchomił siłownię, nowe boiska i salę gimnastyczną.
Dobra współpraca i przychylność organu prowadzącego i Panów Burmistrzów zaowocowała naprawieniem dachów, rozpoczęciem wymiany okien i budową zatoki autobusowej. Wszystkie wymienione wyżej prace służyły dobremu przygotowaniu szkoły do nowych zadań wynikających z decyzji władz miasta i reformy systemu edukacji.
Uchwałą Rady Miasta 04.03.1999 r. zlikwidowano SP nr 4, w jej miejsce z dniem 1 września 1999 roku powołano Miejski Zespół Szkół obejmujący kl. IV, V VI, VIII i specjalne SP oraz kl. I Gimnazjum. Był to okres dużych zmian kadrowych. Na emeryturę odeszła M. Śpionek a nowym Wicedyrektorem został W. Mańczyk. Z grona pedagogicznego odeszły koleżanki uczące w klasach I – III, a dołączyli nauczyciele specjaliści z innych szkół.
Lokalizacja Gimnazjum w naszej szkole była dla nas dużym wyzwaniem. Przygotowując się do sprostania nowym zadaniom odbyliśmy wiele kursów, warsztatów, szkoleń, które pozwoliły nam jak najlepiej przygotować się do pracy z młodzieżą gimnazjalną. Zgodnie z wymaganiami reformy opracowaliśmy Statut, Szkolny System Oceniania, Program Wychowawczy, w którym sprecyzowaliśmy model absolwenta. Dokonaliśmy wyboru nowych programów nauczania, opracowaliśmy zasady realizacji ścieżek edukacyjnych i nowe regulaminy. Nauczyciele przygotowali plany rozwoju zawodowego, rozpoczęli staże w celu zdobycia wyższego stopnia awansu zawodowego, zaczęli w większym stopniu doskonalić się zawodowo. Pierwszymi, które uzyskały stopień nauczyciela dyplomowanego w lipcu 2001 roku były Halina Fijałek i Barbara Popławska-Rychter.
Bardzo ważnym elementem reformy było wprowadzenie nowego systemu egzaminacyjnego opartego na zewnętrznym ocenianiu, będącym oceną jakości pracy szkoły jak i nauczycieli.
W maju 2000 roku uczniowie klas ósmych po raz ostatni pisali testy kompetencji. 10 kwietnia 2002 roku uczniowie klas szóstych pisali w naszej szkole swój pierwszy sprawdzian, gimnazjaliści 8 i 9 maja 2002 roku pierwszy egzamin.
Wyniki tych prób okazały się bardzo dobre i przekonały, że nasza praca przynosi pożądane efekty. W dalszych działaniach postanowiliśmy utrzymać wysoki poziom dydaktyki, nie zaniedbując wychowania i opieki.
12 października 2002 roku kontynuując tradycje szkoły, będąc przekonanymi, że patriotyzm, uczciwość, szlachetność i szacunek do naszej Małej Ojczyzny są wartościami, które powinniśmy ciągle kształtować u naszych uczniów, przyjęliśmy ponownie imię Osadników Wojskowych i nowy sztandar.
W ostatnich latach kontynuujemy tworzenie nowoczesnej przyjaznej uczniom i rodzicom szkoły. Trzeba podkreślić, że znajdujemy w tych działaniach wsparcie wielu osób i instytucji, a szczególnie Kuratorium Oświaty i Urzędu Miasta Świdwin, który finansuje nauczanie w naszym Gimnazjum drugiego, obowiązkowego języka obcego i zatrudnienie od 2002 roku psychologa.
My sami wychodząc naprzeciw potrzebom, realizując misję szkoły, opracowaliśmy nowy Program Rozwoju, podjęliśmy działania promujące szkołę w środowisku, zostaliśmy członkami Koszalińskiego Stowarzyszenia Szkół Innowacyjnych (SIS), wykonaliśmy zadania w celu zdobycia certyfikatu Zachodniopomorskiej Szkoły Jakości.
Jesteśmy przekonani, że osiągnęliśmy większość wyznaczonych celów, nawiązaliśmy szeroką współpracę ze środowiskiem, dokonaliśmy unowocześnienia bazy szkoły, pozyskaliśmy do współpracy rodziców, otrzymaliśmy pomoc i wsparcie wielu sponsorów.
Warto zauważyć, że na przebogatą historię naszej szkoły składają się kariery szkolne, inicjatywy oraz przedsięwzięcia pedagogiczne wielu nauczycieli, realizowanie przez nich innowacji, opracowanie i wdrażanie programów autorskich.To również aktywność setek rodziców, ceniących szkołę za wysoki poziom nauczania, wychowania i opieki. To także tworzenie tradycji i niepowtarzalnego klimatu szkoły, na co składają się obecnie Kawiarenki Literackie, podczas których młodzież, rodzice i nauczyciele obcują z wybitnymi dziełami literatury, Spotkania Młodych Talentów promujące uczniów zdolnych, różnorodne formy edukacji europejskiej (organizujemy Dni Europy, Parada Schumana, konkursy wiedzy o Unii Europejskiej, współpraca międzynarodowa z klubami sportowymi z Niemiec), edukacja ekologiczna w postaci realizacji projektów związanych z ochroną przyrody, recykling, promowanie opakowań ekologicznych. Preorientacja zawodowa poprzez organizowanie imprez ogólnoszkolnych takich jak Giełda Zawodów, współpraca z Powiatowym Urzędem Pracy i P P-P to także propagowanie turystyki i aktywna działalność SKKT, oraz edukacja regionalna, propagowanie walorów Świdwina i Pomorza jako naszej Małej Ojczyzny. Wreszcie edukacja obywatelska i realizacja takich projektów, jak „Młodzi głosują
Nasi uczniowie mogą rozwijać swoje pasje pracując w Kole Dziennikarskim redagującym gazetę „Nasza Buda”, przygotowując inscenizacje, grając różne role w szkolnym teatrze „Puenta”. Mogą organizować życie szkoły pracując w Samorządzie Uczniowskim, pomagać potrzebującym w ramach Szkolnego Koła PCK, doskonalić talenty muzyczne w szkolnym zespole wokalno-instrumentalnym. Ci z kłopotami mogą korzystać z pomocy psychologa, pedagoga i nauczycieli podczas indywidualnych konsultacji. Rozwijać pasje czytelnicze w szkolnej bibliotece. Spędzić wolny czas w świetlicy korzystając z Internetu, gier dydaktycznych i rozrywek umysłowych.
Chcielibyśmy podkreślić, iż od początku istnienia szkoły przywiązywaliśmy dużą uwagę do pracy z uczniem zdolnym, motywowaliśmy młodzież do rozwijania siebie, poszerzania wiedzy, umiejętności, bicia rekordów i poprawiania wyników sportowych.
Jesteśmy dumni z naszych dawnych i obecnych sukcesów. Są one wspólnym dziełem dyrekcji, nauczycieli, uczniów i rodziców. Wynikają z całą pewnością ze znakomitego stylu kierowania szkołą obu dotychczasowych dyrektorów H. Klamana i P. Pińczuka. Pozwalają wierzyć, że to co robimy ma sens a organizowane przez nas:
- cykliczne konkursy przedmiotowe,
- turnieje mitologiczne,
- konkursy recytatorskie,
- ortograficzne corridy,
- festiwale twórczości jednego autora,
na poziomach poszczególnych klas pozwalają na bardzo dobre przygotowanie młodzieży do konkursów wojewódzkich, turniejów i zawodów sportowych, a przede wszystkim dają szansę na powodzenie w dalszej edukacji.
W ciągu 20 lat naszej historii zanotowaliśmy wysokie miejsca uczniów na szczeblu centralnym w zawodach modelarskich, w piłce ręcznej dziewcząt, w zawodach sportowo-obronnych „Sprawni jak żołnierze”, w konkursach recytatorskich i literackich.
Szkoła Podstawowa nr 4 dwukrotnie w roku 1986 i 1995 w rankingu młodzieżowego czasopisma Płomyczek” znalazła się wśród 100 najlepszych szkół w kraju.
Osiągane przez nas wyniki w egzaminach zewnętrznych, konkursach przedmiotowych i zawodach sportowych pozwalają wierzyć, że wypracowaliśmy skuteczne i efektywne metody pracy, czego potwierdzeniem są miejsca szkoły w rankingach wojewódzkich uwzględniających wyżej wymienione kryteria.
Szkoła Podstawowa nr 4
Rok szkolny:
1992/93 - III m.
1994/95 - II m.
1995/96 - I m. w woj. koszalińskim
Publiczne Gimnazjum:
Rok szkolny
2001/2002 - II m. w woj. zachodniopomorskim
2002/2003 - II m. w woj. zachodniopomorskim
2003/2004 - V m. w woj. zachodniopomorskim
2004/2005 - III m. w woj. zachodniopomorskim (4 laureatów)
2005/2006 - II miejsce w woj. zachodniopomorskim (8 laureatów)
2006/2007 - II miejsce w woj. zachodniopomorskim (10 laureatów)
2007/2008 - II miejsce w woj. zachodniopomorskim (12 laureatów)
2008/2009 - 6 laureatów
2009/2010 - 4 laureatów
2010/2011 - 6 laureatów
2011/2012 - 6 laureatów
2012/2013 - 7 laureatów
2013/2014 - 7 laureatów
2014/2015 - 17 laureatów
2015/2016 - 9 laureatów
Podsumowując chcielibyśmy odnieść się także do przyszłości szkoły. Będzie ona w najbliższych latach musiała zmierzyć się z takimi problemami jak: niż demograficzny, kryzys rodziny, brak autorytetów, bezrobocie wielu rodziców i. t. p.
Gorąco wierzymy w to, że przedstawiciele władz samorządowych i oświatowych, sponsorzy i rodzice pomogą nam je rozwiązać. Mamy głęboką nadzieję, że w sprawach Oświaty Świdwińskiej będziemy mówić jednym głosem i zapewnimy młodzieży najlepsze z możliwych przygotowanie do dalszej edukacji – czego Państwu i nam szczerze życzę.
mgr Halina Fijałek